I would like two batteriekes

(Astrid) Vannacht werden we rond 5/6 uur wakker, maar dat was toch echt iets te vroeg. Vervolgens sliepen we tot half 9 uit. We hebben lekker rustig aan gedaan.
Met de metro gingen we naar het kremlin. De bewaker keek me erg streng en een beetje boos aan en zei iets in het Russisch. Ik zei dat ik geen Russisch kon maar gelukkig kon hij een paar woorden Engels. Nadat ik door het poortje was zei ik cпасибо (uitspraak: spasiba), dankjewel.
Hij keek erg blij en reageerde met "very good Russian!"

We hebben onze ogen uitgekeken binnen het kremlin, alles was erg groot en mooi. Tussen de gebouwen door over de weg liepen zebrapaden. Wanneer je daar ook maar een pas naast zette, werd je teruggefloten door de bewakers met een gymfluitje en ze hadden ook een knuppel vast.

Na het kremlin gingen we door naar het rode plein, ontzettend mooi! In mijn reisboekje staat dat het mausoleum van Lenin gratis te bezoeken was. Deze was echter gesloten. Het zou kunnen dat dat kwam omdat het zondag is, maar dat weten we niet. Misschien was het vandaag wel gewoon tijd voor zijn chemische bad, wat een keer in de achttien maanden gebeurt.

Nu begonnen we toch wel een beetje honger te krijgen. Het GUM ligt aan het rode plein, dit is een groot overdekt winkelcentrum. Hierbinnen hebben we een hapje gegeten en wat gelopen. We gingen op zoek naar een grappige mok, als souvenir en om te gebruiken in de trein. Ook moesten we nog batterijen kopen. We vroegen dit in een bruna-achtig winkeltje. De mevrouw achter de kassa had nog vier batterijen maar we hadden er zes nodig. We kochten ze en ze vertelde ons het Russische woord voor batterijen. Het klinkt als batteriekes, op zijn 't heikes uitgesproken. We vervolgden onze zoektocht.
We zijn nog een beetje buiten rond gaan lopen, door een andere winkelstraat. We vonden nog een warenhuis en gingen naar binnen. Het warenhuis had maar liefst zeven verdiepingen. Alles was voor kinderen. Alles. Zeven verdiepingen vol kinderkleding, speelgoed en snoep. Maar geen batteriekes. Tijd om te gaan.
We kregen weer honger. We gingen naar een plek met rare Amerikaanse banken die heel laag zaten en er hingen heel veel Canadese vlaggetjes aan het plafond. De ober was heel aardig en een beetje onhandig. Door aan te wijzen bestelden we twee pizza's (voor de prijs van 1) en wat drinken. Als toetje namen we een cocktail want het is vakantie.

Na het eten wilden we naar de mooie metrostations gaan. Dit was vrij lastig omdat een hele lijn metro's eruit lag door een voor ons onbekende reden. Het was al lastig om vanaf dat punt een halte te vinden die niet geblokkeerd was. Na een ondergronds rondje te hebben gelopen, wees een aardige Rus ons de weg terwijl hij zelf struikelde. Eenmaal de metro gevonden hadden we (ik) erg pijnlijke voeten en geen zin meer om nog drie keer over te stappen om de meest fantastische stations te zien dus gingen we naar onze huis-halte. We namen de verkeerde roltrap omhoog en daar waren wegwerkzaamheden waardoor om het metrostation heen lopen niet echt mogelijk was. Wel was er een telefoonwinkel. Binnen zei ik: "I would like two batteriekes please". Die hadden ze, dus dat was ook weer geregeld. We zijn ondergronds via de metro naar de andere uitgang gelopen en nog even langs de supermarkt gegaan om voor morgen wat houdbaar eten (noodles, dadels, rozijnen en wat koeken) en wat te drinken te halen. Morgen om 13:50 (Moskoutijd) vertrekken we met de trein richting Irkutsk, daar aangekomen gaan we meteen door (met een auto) naar Listvyanka. De trein doet er drie dagen en drie nachten over. Hoogstwaarschijnlijk hebben we onderweg geen wifi en kunnen we dus geen blog plaatsen. Maak je vooral geen zorgen!

Dikke knuffel en veel groetjes van ons!!!!