Doeiiiiiii ❤

4-8
(Milou) Ons laatste vakantiedagje alweer... We gaan vandaag namelijk met de trein weer terug naar Beijing en slapen er nog een nachtje, omdat onze vlucht morgenochtend om 11:00 lokale tijd vertrekt.

We gaan voor die tijd Pingyao dus nog eventjes in en lunchen met pizza en pasta bij een hipsterboekenwinkel met westerse muziek. Gisteren waren we langs de 'residence van Pang's family' gelopen, maar daar moesten we 5 Yuan voor betalen dus dat wilden we niet. Onze tickets waarmee we overal in konden zijn vandaag echter niet meer geldig, dus kunnen we Pang's familie alsnog gaan bekijken voor een paar centen. Het blijkt echter alleen een binnenplaats te zijn die we vanuit de poort al hadden kunnen zien. Maar goed, we hebben ervoor betaald dus we staan uitgebreid stil bij elk bloempje en steentje. Hierna hebben we vooral lekker door Pingyao gestruind en de laatste souvenirtjes gekocht. De winkelstraat heeft veel, heel veel kleine winkeltjes met allerlei frutsels waardoor we elke keer als we er lopen weer nieuwe dingen zien. We drinken als afsluiter nog een Piña Colada en een Flamingo in een café en wachten dan in het hotel tot we worden opgehaald. Om stipt drie uur komt een meneertje ons halen om naar het station te gaan.

Op het station aangekomen vragen we of hij de treintickets heeft. Die had tiara tours namelijk geregeld en zijn tot nu toe meestal op de stations uitgedeeld. Maar 'ticket' behoort niet tot de Engelse vocabulaire van de chauffeur. Hij gebaart naar links, waar het station is. Nou ja, dan gaan we daar maar heen, maar tickets heeft hij niet... Dus even met tiara tours bellen om te vragen hoe het zit en zij komen erop terug. Dan maar zelf kopen. De mevrouw achter het loket zegt echter dat de trein al vol zit en we geen tickets meer kunnen kopen. O jee... De trein gaat al over een halfuur en dit is de enige vandaag die naar Beijing gaat. Wachten tot tiara tours terugbelt is het enige wat we kunnen doen. Een Chinese jongen heeft ons zien staan met onze backpacks en rugzakken en komt naar ons toe. Hij kan alleen niet zoveel Engels en het kost al ontzettend veel moeite om duidelijk te maken dat we naar Beijing willen. We laten het treinticket zien van de vorige keer, van Beijing naar Pingyao. Ondanks dat dit ticket in het Chinees is, heeft hij ontzettend veel moeite om het kaartje te begrijpen en vraagt wel vijf keer: "So from Pingyao to Beijing?". Hij gebaart dat we moeten wachten, want hij gaat het wel even regelen. Ondertussen hebben we al een heel publiek verzameld, omdat de Chinese jongen samen met zijn vrienden is en er ook nog vier andere mensen in de rij staan. Maar ja, zoals de mevrouw achter het loket ons ook al vertelde: de trein zit vol. Nog 20 minuten voor de trein vertrekt en nog geen bericht van tiara tours...
De Chinese jongen is inmiddels helemaal in zijn nopjes twee witte meiden te hebben ontmoet en ze te kunnen helpen. Hij probeert ons toe te voegen op WeChat (soort whatsapp), als we zeggen dat niet te hebben QQ (ook soort whatsapp), als we zeggen dat niet te hebben onze telefoonnummers. Nou doei, dat gaan we niet doen :)
Nog een kwartier voor de trein vertrekt. Tiara tours belt met het bericht dat de tickets onderweg zijn, hoera! Maar ja, zouden ze nog op tijd zijn? Het is al een kwartier rijden van de stad naar het hotel. De Chinese jongen gaat ondertussen vrolijk door met allerlei andere mogelijkheden van digitaal contact, maar zijn Engels is niet goed genoeg om te snappen dat de tickets onderweg zijn. En gelukkig, na vijf minuten is dezelfde chauffeur die ons een halfuur geleden afzette weer op het station, ditmaal met tickets!! Op zijn dooie akkertje komt hij naar ons toe, dus wij rennen snel naar hem toe, halen de tickets op, gaan door ticketcontrole, tassencontrole, en ondertussen de Chinese jongen af zien te schudden. En dan op welk spoor? Moeilijk te zien op een Chinees kaartje. Gelukkig zijn wij als witte mensen duidelijk onwetende toeristen dus iedereen helpt ons en wijst de weg. Inmiddels kunnen we de Chinese tekens voor Beijing ook lezen, dus kunnen we zelf nog eventjes controleren of het echt klopt. En ja hoor, de trein hebben we gehaald!
Onderweg zat voor ons een meisje dat paparazzi aan het spelen was en een man die heel hard aan het snurken was.

5-8
Om half zeven op om naar het vliegveld te gaan. De vlucht duurde tien uur en we vlogen bijna precies de route die we met de trein ook hebben gemaakt.

En dat was het dan: drie weken naar de andere kant van de wereld! We hebben zoveel gezien, gedaan en meegemaakt dat het lastig samen te vatten is. Een hoop dingen staan in de blog beschreven, maar nog lang niet alles! Het oversteken in Rusland, de grensovergangen, op de foto moeten in China, het eindelijk kunnen douchen na drie dagen treinen, paardrijden in Mongolië, het diepste meer ter wereld aanschouwen; we vonden het allemaal super om mee te maken. Het was in ieder geval de reis van ons leven en we hebben er ontzettend van genoten.
Nu onze vakantie tot een einde is gekomen, willen we nog even zeggen dat we alle reacties en medeleven heel erg leuk vonden. Dankjewel! En wellicht tot het volgende avontuur!

Laatste groetjes voor nu van ons